Kızım şuan bir yaşını yeni geçti, yedi sekiz aylıktan beri asla kendi arabasına binmiyor. Nereye gideceksek hep kucakta, babasının kucağını da istemezdi hep ben tasirdim. Şimdi en azından babada duruyor diye seviniyoruz, bir de az az yürümeye başladı. Ama diğer arabaya son bir haftadır bikac kez denedik, daha biz binip kapıyı kapatmadan ağlamaya başlıyor. Korkuyor ama nasıl. Tavşan gibi gözleri kocaman açılıyor boynuma gömüyor basını, kaldırıp etrafa bakıyor. Allah'tan yaşadığımız yer küçük, çok arabaya ihtiyaç yok ama olsa ne yapacağız ben de bilmiyorum. Ben zorlamak da istemiyorum, korkuyor çünkü. Allah korkusun daha kotu bişey olur diye korkuyorum zorlayinca