Eşimle severek evlendik aynı lisedeydik sevgiliyken nişanlıyken her zaman donem dönem kavgalarimiz tartışmalarımız olurdu ama evlendikten sonra daha da arttı bunlar galiba bir birimize karşı saygımız kalmadı artık. Eşim bana nişanlıyken 2 3 yıl kalırız annemle babam la sonra ayırırız dedi söz verdi evlendik 2. Yilimiz doldu ben ona evi artık ayirsak mı dedim çocuğumuz da oldu 4 aylık onun bana verdiği cevap( ben bu evde bu mahallede doğdum büyüdüm ***** mıyım gidip başka yerde oturayım dedi bende evlenmeseydin o zaman niye bana sebep oldun evlndin söz verdin bana şimdi niye böyle oldu diyorum ( yoo ben öyle birşey demedim evi ayrcaz diye) ve soylediğini bildiği halde gözümün içine baka baka yalan söyledi. Üstüne ustuk evlendim evleneli kaynanam kaynatam kaynım ve eltim le beraber yaşadım normalde kaynmla yaşamayı bile kabul ettim ben zamanın hiç hesapta yokken bile düğün olduktan sonra öğrendim ki beraber yasayacakmisiz. Eltimin evi var düzeni var ama ona da eşi izin vermiyor oda aynı kafa eltimin 4 yaşında çocuğu var şimdi ikinciyi istiyorlar benim ne düzenim var ne evim var ne birseyim var bana ait bu evde bir çöp bile yok yemin ederim elbiselerimi koyacak dolap yok uyuduğum baza bile eltimin benim değil eltim zamanında kendine almış ben kullanıyorum şimdi kendimi o kadar değersiz kimsesiz hissediyorum ki lohusayken bile çok kavga etti benimle eşim çok tartıştı neler neler yaşadım bu anlattıklarım sadece yüzde 10 u birde kaynanam kaynatan konuları var eşimin bir günü bir gününü tutmuyor bir gün normal se diğer gün çok kötü davranıyor ben bu evde koleymisim gibi havalara giriyor eltimin kaynımın herkesin içinde beni defalarca küçük duruma düşürdü hiç zerre değer sevgi saygi göstermedi bugün bile kavga etti benimle annesinin yanında bana artislik tasliyor hiç bir konu da bana yardım merhamet göstermiyor ne yapmam.lazim çok yoruldum sabrım tükendi elim kolum bağlı ve bunu eşim çok iyi biliyor bir şey yapamam 4 aylık çocukla diye hep üstüme geldi her konuda her gün bir şey bulsamda tartışsam diye sebep bahane arıyor bugün yine hiç birşey ortada yokken tartıştı benimle halam rizeden gelecek oglunu evlendirecek benim yaşadığım yerde alışveriş yapacaklar 10 gün önce aradı halam oraya geleceğiz yol iz bilmiyoruz bize yardımcı olursun demi diye sordu bende olurum hala senbenim yalansın tabikide olurum dedim kapattım bunu duyan eşim 10 gündür gitti geldi girmeyeceksin ben o halanı zaten sevmem benim evime de gelmesin dedi durdu bugün baska şeyden ötürü tartıştı benimle sonra durup dururken bana halamla gitmeyeceksin dedi bende eltim kaynanamin yanında bende sinirlendim çok zoruma gitti sanki ondan izin isteyen var kendi tarafına akli kalkıyor ölüp bitiyor ama benim tarafa hep böyle oldu değer vermedi kimseye herşeyi geçtim bana karşı artık sevgisi saygısı bitmiş her neyse bugün bende onlar oğullarını karşısına alıp oğlum bu yaptığın yanlış demelerini bekledim ama hiç bir şey olmamış gibi devam etti ailesi sona bende odadan çıkmadım dışarıya çocuğumla odada oturdum sonra 2 katlı ev beşiği var bebegimin küçük onu her gün aşağı tutup indiriyoruz gündüzleri çıkarıyoruz düşünün işten gelfi odaya bile girmedi napiyorum diye direk aşağı eve indi uyumaya çok. Zoruma gitti sonra annesi geldi bana hesap sorar gibi niye aşağı inmedin dedi bende dalga mı geçiyorsunuz senin oğlun gelecekti çocuğu tutacaktım o da beşiği indirecekti o gelip bakmadan direk asagi indi ( bu arafa her gece o sorumlulugunu bilmiyor sanki ben ona diyorum 10 dk daha bekle beraber inelim tek inemem diye sürekli söylüyorum) bugünde dedim demiycem madem öyle her gün söylemem mı lazım eltimle indiriyoruz zaten çoğu zaman daha sonra annesi aşağı eve inmiş eşime demiş ki niye beşiği almadin git al beşiği sonra bebegim uyuyordu o arada öyle bir sert kapıyı vurdu açtı ki bebegim tiskinerek uyandı bağırdı çağırdı sen zaten uyuyorsun burada bilmem ne ve ailesinin yanında yok işte senin halan pis iyle halan böyle halan dedi indi aşağı bende aşağı indim valizimi aldım yeter dedin artık fayanacak gücüm kalmadı ben gideceğim dedim valiz onundu bana söylediği şey bırak o benim valizim dedi o kadar zoruma gitti ki iyice hırs yaptım doldurdum elbiselerimi üst kata çıktım babası annesi bakıyorum diye izliyor gideceğim dedim yeter artık dedim ve annesi babası ve esim ucu de odaya dolustu hepsi bana bağırdı beni suçsuz duruma düşürdü ler git dediler babanın evine nereye gidersen git dediler ve yarın gideceğim inşallah kurtulcam bu evden ama babamdan çok korkuyorum sınır hastası kendisi sinirine hakim olamiyo en küçük şeyde annemi suçlar babamda karaktersiz çok çektirdi anneme zamanında hala çektiriyor onun tepkisinden korkuyorum ne yapacağım yardım edin skil verin bana
405,726 soru
12,158,165 cevap
36,597 kullanıcı
