Önceki.postta dogum sonrası yaşadıklarımı anlatmıştım artık içim de.hiç bir sevgi kalmadı bugün bebegi dışarı çıkaralım. Dedik iki aylık eşim uyanınca dedi bende dedim ki uyanınca uyumak ister yolda uyumaz aglar dedim uyuttum arabaya koyduk yolda çok agladı raz güneş ti.onfan galiba neyse geri döndük asansör Şansa çalışmıyor benim de belim ağrıyor bugün hastayım ben bebegi.alayım sen arabayı çıakr dedim bebegi aldım neymiş içinde battaniye ve emzik kalmış sanki iki kolu yok ömür boyu eziyet çekmiş hala çekiyor Muş sanki otomobil taşıyo alt üstü bir bebek arabası kaç kilodur ki sonra çıkar Ken küfür etti s.... Dedi ama tam anlamadım o kadar üzüldüm ki o kadar kırıldı m ki artık onun için hiç bir şey yapmıycam onunla da hiç bir yapmıycam şimdi ayrı odalarda düşman gibiyiz gelip özür dilemeden asla ama asla konuşmuycam mefret ettirdi kendinden sogudum iyice o kadar çaresiz hissediyorum ki kızlar:(