Bugün günlerden AŞK, bugün günlerden mutluluk, günlerden huzur…
Bugün bir MUCİZE DOĞDU.
Cennet kokulumu kucağıma alalı tam bir yıl oldu. 365 muhteşem gün geçirdim Meleğimle. Meğer evlat kokusu, evlat gülüşü, evlat bakışı nasıl başkaymış.
Boynuna sarılınca insanın içinde şelaleler coşarmış.
Bir damla gözyaşı için dünya yakılırmış. Hep mutlu olsun, hep gülsün diye canını bile verirmiş insan.
Arkasına dönüp bakmazmış, bir saniye bile düşünmezmiş çünkü;
EVLATMIŞ O, CANMIŞ, KANMIŞ, GÖZÜNÜN NURU, İÇİNİN TİTREDİĞİYMİŞ…
Onun bir dakika fazla uyuması için, nefes bile almadan, hiç ses çıkarmadan beklenirmiş saatlerce.
Tüm gece uykusuz kalsan bile ona değermiş.
O hastalanırsa senin içindeki ateş volkan olur patlarmış.
Saçının teline zarar gelse senin için yanarmış.
Anne olduktan sonra bir başka düşünürmüş insan, bir başka bakarmış dünyaya…
Tüm hayaller onun üzerine kurulur, tüm dilekler onun için tutulurmuş.
EVLATMIŞ O, YOKMUŞ Kİ ÖTESİ…
Yokmuş onun kokusu kadar güzel parfüm, yokmuş onun teninden daha yumuşak pamuk, onun kadar duru su, onun kadar beyaz kar bile yokmuş…
EVLATMIŞ O EVLAT, CANININ İÇİNDEKİ CANMIŞ…
İyiki doğmuş, iyiki doğmuş, iyiki doğmuş…
Öykü'mmmm, Melek Kızım;
Seni çok seviyorum anneciğim. Doğum günün kutlu olsun. Allah’ım sana hiç üzülmeyeceğin uzun, sağlıklı, huzur dolu bir ömür nasip etsin inşallah…
İyiki doğdun Canım Kızım…
Nice mutlu yıllara…
