Kızlar bekarken maddi durumum cok iyiydi herseyim 4 4lüktü evlendim kaynanamgille yasıyorum 9 aylık hamileyim hayata olan inancımı yitirdim illet bir kaynanam var. Evde her işi ben yapıyorum yemek bile yapmaz ben yemek yapmayı fazla bilmediğim için İnternetten bakıp yapınca da eleştirirler. Eşim desen malesef annesinin kalbini kıramıyor. Hayata o kadar cok uzak kalmışım ki bir markete cıkınca dahi kendimi dünya turuna cıkmıs gibi tuhaf hissediyorum psikolojim cok bozuldu panik ataklar geçiriyorum hiç bir düzenim yok eşimin maaşını hep onlar yiyor ben herseyn en iyisiyle büyüdüm katlanayım diyorum kendime cok zarar veriyorum bırakıp gitmek istiyorum eşim düzelirmi ayrı eve cıkamam imkanım yok diyor ne yapmak gerekir bir akıl verin lütfen hiç iyi durumda değilm bütün özgüvenimi kaybettim herseyime karısıyorlar kaynanam kayınbabam eşimi doldurup duruyorlar hayattan sogudum :(