Biz beş senelik evliyiz eşimle severek evlenmedik akraba evliliği yaptık. Ben çok çabur sinirlenen, durdırcı biriyim. Ve konuşunca susmayı bilmem, kavga esnasında. Hep benim dediğim olsun isterim. Eşimle bu durumdan dolayı çok sorun yaşıyoruz, eşim bana göre daha sakin, ama çok yalan söyleyen, benden her şeyi saklar, bir işi olur, arkadaşlarıyla buluşma planı olur bir hafta Önceden bana son dakika söyler. Çok kıskanç ve baskıcı her şeyi ama her şeyi kıskanır. Ben onun beni sevdiğine inanmıyorum beş senedir bu böyle. Bana o kadar uzakki yanımdayken bile uzak gibi hissediyorum. Gözlerime bakarken mutlu değil. Bekarlık fotoğraflarına baktım geçen gün o kadar mutllu ki bide benimle evlendikten sonraki fotoğraflarına mutsuz, üzgün, gözlerinin deri gitmiş resmen. Şimdi bir çocuğumuz var. Çok düşkün ona. Kızımıza bakarken o kadar güzel bakıyor ki. Ben çok mutsuz hissediyorum. Kaç gündür evde ama ya sokakta ya evde telefonda takılıyor. Soru soruyorum, sohbet etmeye çalışıyorum cevap bile vermiyo. Bu anlattıklarından tek eşim sorumlu değil benim dırıdırımında etkisi vardır. Ben sakin güler yüzlü bir eş olmak istiyorum. Bana hiç bir zaman iyiki seninle evlendim demedi bir kere sordum şimdiye bekar kalırdım hiç evlenmezdim dedi. Boşan falan diecekler boşanamam sadece derdimi dökmek istedim. Beni seven sayan, bir eş istiyorum. Bende sakin biri olmak