Neresinden başlasam hikayemin gerçi neresinden tutsan elinde kalır çok yoruldum geçmişi hatirlamaktan sabah sabah abimin bacanagindan laf acildi o kadar çok ki adam hatırlayamadı ismink bizimkide adam bacanağının adını bilmez mi dedi bende sen biliyor musun demeye kalmadan allah onun belasını versin olsun gebersin onun bana kötülüğü oldu vs diye saydırmaya başladı bende eniştem ölünce ablam çocuklarına sen mi bakacaksın sen babanla eniştemin iş yerine gidip ne dedin sonra o lafı yutup beni nasıl kabul ettin dedim sofradan kalktı ama benim öfkem tavan yaptı 7 senelik evlilik hayatım boyunca ne ablam bana ne ben ablama gidebiliyor sadece tlf ile görüşüyoruz hadi bunada tamam dedim adam yaralari değişiyor sonrada birşey olmamış gibi yilisiyor bana cay doldurup getiriyor bende senin ailen benim düşmanım ne yüzle evime geliyorlar defol git bu evden bu çocuklar büyüsün sana yol verecegim dedim cikti gitti ama içim sogmadi aslında kişilik olarak iyi biri tüm bu yaşadıklarımız tamamen ailesinin ona empoze ettigi şeyler yüzünden kaynaklanıyor