Dün annem ve teyzemle birlikte bir aile dostumuza gittik uzaktan akrabamız . Kimsesi yok kocası öleli 4-5 yıl olmuş. Bebekleride olmadı.
Kızımı uyutmak için salona girdim ve bu resmi gördüm içim parçalandı. Sonra baktım o bebek mutfakta koltuğun üstünde ( hepimiz mutfakta oturuyorduk) mavişim diye seviyor bebeği.
Salonda ağladım. Sonra içten içe agladim. Kadın niye ağlıyorsun derse doğruyu söylemem diye. Halen aklımda. Sonra keske gelmeseydim dedim kadının yarasına tuz basmış gibi oldum. Kızımla gidince öyle kızıma baktı kucağına verdim. Doğru mu yaptım yoksa iyice canını mı yaktım bilmiyorum..
Allah'ım sabır versin.. nasıl büyük bir acıdır. Anne olmak isteyipte olamamak.. eşi de öldü yapayalnız kaldı
Yüreğim sızlıyor...
Kafayı yemek değildir bana göre oyuncak bebekle oynaması kendini avutmadır.. Yüreğine bi nebzede olsa su dökmektir...
Çok üzüldüm... Bazı insanlar çöpe atar doğurduğu bebekleri. Bazıları da böyle hasretini çeker yüreği yana yana
Anne olsaydı çok güzel bir anne olurdu
Suan eşimle birlikte gördük resmi ikimizde ağladık okuma dedi
Yüreğim parçalandı ...
Hele ki 5 sene hamilelik için calmadigi kapı kalmayan bir anne olarak
Cok üzüldm allah kimsenin kucagini boş birakmasin insallah
Yarabbim nasıl üzüldüm kurban olduğum Allah ım istensiz döküldü göz yaşlarım buda bir imtihan işde
Herkesin bir imtihanı var canım
1,492,280 soru
24,383,202 cevap
348,893 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın