Ben bi adam sevdim;
Gözleri, gözlerimin değdiği en güzel kahverengiydi. Gördüğüm en güzel manzaraydı. Baktıkça kaybolduğum, kayboldukça kendimi bulduğum derin, sonsuz bir yerdi.
Ben bi adam sevdim;
Gülüşü, tanık olduğum en güzel gülüştü. Dişleri, gamzeleri, beni benden alan çok güzel bir düştü.
Ben bi adam sevdim;
Teni, tenimin değdiği en huzurlu tendi. Güldüğü zaman gözleri kırışınca benim içim titrerdi.
Ben bi adam sevdim;
Sözleri, kendisinden bile güzeldi. Ne zaman okusam dudaklarından dökülenleri, gözlerim dolar, yüzüm gülerdi.
Ben bi adam sevdim;
Elleri, ellerime en çok yakışan yerdi. Sımsıkı tuttuğum zaman, parmaklarım kenetlenirdi.
Ben bi adam sevdim;
Saçları siyahın en güzel tonuydu. Göğsüme yaslayıp, okşadığımda içim huzurla doluydu.
Ben bi adam sevdim;
Sakallarını ezbere bildim. Yüzüne her baktığımda, yavaş yavaş gözlerime çizdim.
Ben bi adam sevdim;
Boynunda uyuyup kalmak istedim. Her sarıldığımda gözlerimi kapatsam bile, gözlerime çizdiğim resmini izledim.
Ben bi adam sevdim;
Sesiyle soluğuyla sevdim. Aldığı nefesin ciğerlerinde dolaşıp yüzüme çarpmasını sevdim.
Ben bi adam sevdim. Ben o adamın; yürüyüşünü, ellerini, gözlerini, sözlerini, bakışlarını sevdim. Ben o adamdan korktum. Ben, o adamsız kalmaktan korktum. Ellerini tutamamaktan, sakallarını sevememekten korktum. Yüzüne bakamamaktan, kokusunu ciğerlerime dolduramamaktan, sesini duyamamaktan korktum. Ben o adamın kalp atışını sevdim. Her göğsüne yaslandığımda attığı için şükrettiğim kalp atışlarını sevdim. İyi ki sevdim. Senden öncemin acılarına ve senden sonraki güzelliklere ithafen; Seni seviyorum Adamım...