Ne anlatacağım ne yazacağım bilmiyorum ziril ziril ağlamaktan başka bişey yapamıyorum.burada hep paylaşıyordum durumumu gebeliğin son dört ayı panik atak korkularla geçirdim buna sebep yalnız kalmamdi .eşimin iş yerinde huzuru yoktu benimle biseyler paylasmaid hep çok sinirliydi.hamilelikte bilirsiniz bir süre sonra uyku uyamiyor insan yatakta kıpırdamama bile kızardı korkumdan tuvalete gidemezdim .ondan oncesindede hep kavga dövüş .benim en yakınım annemler arkadaşım filan pek yoktur .oraya gitmek istemem onlarin gelmesi hep olay oldu .bana sürekli anneme bagliymisim gibi davrandı halbuki o benden çok ailesine düşkün onlara gire hareket ederiz hep .evlendigimizin ilk haftası babası evde tekti rahatsızdim illa çağırmak istedi kavga ettik bana vurmuştu.dusunun ben aileme çok bağlıyım demi .benle bişey konuşmazdi ısrarla herşeyini sorardım anlatsın diye genelde herşeyi kayinvalidemden öğrenirim yada onların yanında konusur anlatırdı.cok düşündüm hatam ne diye illalki vardır .ama evimi temizler toplar yemeğimi yapar kendime çeki düzen verir onu beklerdim.annemler yanı başımızda oturuyor bakıyorum herkes evlendiği zamanlar annesine gidip gelmek istiyo hatta sık sık gidiyor ben birkere gidip rahat oturduğmu hatırlamıyorum .hamileliğimde de habire gelme gitme davası oldu akrabalarına gitmek istiyor rahatsız oluyordum hep olay çıkıyordu ayrıca virüs var diyede istemiyordum ama hiç umrunda olmadı .velhasıl artık geceleri arkamı dönüp ağlaya zirlaya hamileliğimin beşinci ayında psikolojik hasta oldum üstüne asansorde kaldım asansör düşüyordu az kalsın sonra kovit oldular eşim ve ailesi ben iyice kafayı yedim .bir süre sonra mide rahatsızlihim başladı sürekli geniz akintim oluyordu nefesim kesiliyo yetmiyodu .gebelikten diye diye doğuma kadar gecistridim .bu süreçte yemek yeme korkum oldu bogaizmda kalır diye yiyip icemedim yutma güçlüğü yaşadım . psikolojik sanıyordum meğerse reflü olmuşum bogaizm filan komple yara olmuş hala da öyle .doğumdan sonra ilk bir iki hafta zaten hiç kendime gelemedim narkoz etkisiyle bogaizm iyice yaraydi ne bişey yedim ne içtim son bir ayda on kilo verdim .nefesim daralıyordu sürekli .bu süreçte de sinir stres oldum hep habire eve gelip giden oldu eşimin akrabaları.bacagguma kaynar çay dokuldu yandım eşim kaza atlattı iki gün sonra hep bir aksiyon.neyse zamanla biraz toparladim ama nefes darlığım kaldı otuz beş gündür nefesim daralıyor gidiyor yutkunurken nefesim kesiliyor kimseye derdimi anlatamadim .eşime de bunları söyleye söyleye aramızda hiç bir muhabbet kalmadı zaten .sürekli hastalik konuşur oldum .inanamazsinz nefes darlihima ek hergun ekstra bir yerim ağrıdı.bu süreçte annemlere gitmek yada onların gelmesini istedim yine hep kavga dövüş oldu .tek başıma çocuğa bakarken çok zorlanıyorum vücudum rahatsız olduğu için perişan oluyorum.ama eşim bunu yine anlamadı evine alış otur evinde diyor .ben evime alışmayan ortalıkta gezen biri miyim bu lafı bana diyor .bir haftadır eşimde hasta oldu sürekli içi daralıyor nefesi kesiliyor tuhaf oluyor napacagimizi şaştık.o böyle olmadan birgün önce çok daralmıştı nefesim doktora gitmek istedim ama götürmedi içimden başınıza gelemzse nerden bileceksiniz dedim birgün sonra nefes darlığı basladi.kendimi çok suçlu hissediyorum bilmiyorum ondan mı oyle .hergun kavga ediyoruz bağırıyor kızıyor bana .yeter ettiğiniz kimsenin faydais yok bana diyip duruyor .valllahi rahatsızlıktan kivranmaktsn başka bişey yapmadım ben o da elimde deildi .bugünde sabah anneme bırak beni dedim biton kavga çıktı yine . eve gelmek istemiyorum gidip kendimi biryerden atacam ne istiyisunuz benden yeter ettiginiz diyip gitti .sabahtan beri ağlıyorum çok yoruldum bebekte ağlıyor catliyacam artık .saçma sapan yazdim içimi dökmek istedim hakkınızı helal edin
