En anlayışlı en mükemmel eşi istiyoruz. Sorunsuz bir evliliğimiz olsun, gel deyince gelsin, git deyince gitsin, özel günlerimizi asla unutmasın, 10 parmağında 20 marifet olsun istiyoruz.
En akıllı, en saygılı çocuklar bizim olsun, bizim yapamadıklarımızı çocuklarımız yapsın istiyoruz.
Anne babamızın biricik evladı biz olalım ama hiç yaşlanmasın, bakıma muhtaç olmasınlar, olacaklarsa da buharlaşıp uçsunlar istiyoruz.
Saçlarımız ağarmasın, cildimiz kırışmasın istiyoruz.
“Şu kiracılık ne zor. Evimiz olsun” diyoruz.
Evimiz oluyor. Daha büyük bir eve heves ediyoruz.
Büyük eve eşyalar az geliyor. Alıyoruz da alıyoruz…
Namaz, oruç yoksa da, kandillerde simit, muharremde aşure dağıtıp içimizi rahatlatıyoruz.
Yalan dolan, gıybet gırla gidiyor ama cuma günleri, herkese toplu cuma mesajı atarak ahiretlik işleri de kotarıyoruz (!) Bayramları kutlayalım. Yılbaşı eğlencelerinden de geri kalmayalım istiyoruz.
Kafa konforumuz hep iyi olsun, sağlığımız hiç bozulmasın, işlerimiz hep tıkırında, bir elimiz yağda, bir elimiz balda olsun… Daima yanımızda olsun sevdiklerimiz, ölüm biz tarafa hiç uğramasın istiyoruz.
Bir ikindi gölgesi kadar duracağımız dünyayı cennete çevirmeye çalışıyoruz. Dünyalık emellerimiz bitmeden, ecelin geleceğini hiç hesaba katmıyoruz.
Bir gün öleceğimizi, bize ait sandığımız her şeyi geride bırakacağımızı bildiğimiz halde, dünyaya dört elle sarılıyoruz.
Oysa Allah Azze ve celle:
O, hanginizin daha güzel iş yapacağınızı denemek için ölümü ve hayatı yarattı. O, üstündür, bağışlayandır. (MÜLK/2)
Buyuruyor.
İsyanımız arttıkça, nisyanımız da artıyor, imtihanı unutuyoruz!
Allah’ı razı edecek, kurtuluşa vesile olacak güzel ve salih amelleri erteleyip duruyoruz…