İnşallah değişir ne diyim, Rabbim senin de yardımcın olsun.. Sabahtan akşama kadar evde olmasam, ben haber vermezsem haberi olmaz.. Ama geçenlerde yine canımı sıkmıştı, ben de balkona çıktım ışığı falan yakmadan oturdum ağlıyordum kendi kendime.. İşten geldi, odalara baktı bulamadı, balkonu da akıl etmedi.. Mesaj attı cevap vermedim, aradı sessize aldım telefonu.. Abime mesaj atmış, Hawa sana mı geldi diye.. Abim bana mesaj attı, nerdesin, ne yapıyorsun, enişte nerde falan diye.. Ben de evdeyim o da yeni işten geldi dedim.. Sonra bu geldi balkona, beni kaldırıp içeri geçirmeye çalıştı, kalkmadım.. Hamileyim diye kucağına almaya da cesaret edemedi.. Ben de burda yatarım o zaman dedi, yanıma yattı biraz.. Ben ağlayınca kalktı sarıldı, benle beraber o da ağladı.. Sonra içeri geçti salonda uyuyakalmış.. Ben de şarkı dinliyordum şarjım bitti diye içeri girdim, sesime uyandı, gitti yatağına yattı uyudu.. Oturup benle beraber ağlayan adamla, hiç bişey olmamış gibi gidip uyuyan, sonraki gün de hiç ağlatmamış gibi özür dilemeyen kişi aynı kişi.. Nasıl birisi olduğunu da çözemedim