En sevdiğim mevsimdi sonbahar sararan yapraklar .
Esen rüzgarda senin kokun
Ben seninle öğrenmişim yaşamayı.
Islak kaldırımda yürümeyi ve toprağın o kokusunu.
Yeniden var oluştu sanki sonbahar.
Önce dökülecek yapraklar esip gürleyecek gökyüzü.
Belki bizim evimizin çatısı uçacak bir yerlere . Sonra birden beyaza dönecek yer ve gök aynı Biz aynıyız .
Sonra mevsim baharı getirecek cıvıl cıvıl kuşları ...
Dedim ya güzelim ben en çok sonbaharı severim sonbaharı yeniler her şeyi yok oluş ve var oluş meselesidir aslinda