Ülkemi çok seviyorum orası tartışılamaz ama ülkede kalmak için bı sebebim yok ailem dışında. Yaşanacak bir ülke kalmadı,elimizde avucumuzda ne varsa gitti ülke olarak. Herdeyimiz değersizleşti. Göçmen yuvası oldu, eğitim kalitesizleşti, iş gücü azaldı, ekonomi düştü, faiz arttı, suç oranları kadın cinayetleri , istismarcisi pedofilisi bir yana dursun kendimiz sokakta rahat gezemiyoruz. Ülkede yolunda giden hiçbisey yok. Allah'a olan inancimiz,ailemize ve memleketimize olan sevgimiz olmasa bir dakika bile durmayiz diyorduk ama kararimjzi değiştirdik. Durmayacağız da sanırım. Eşim misyonluğa gireceğim diyor neresi olursa olsun yaşanabilir bir yer olsun insan haklarının korunduğu,adaletin olduğu, yaşamın değerli olduğu bir yere gitmek istiyoruz bakalim nasip. Şimdi değil tabi ama sanırım 3-4 yıl içerisinde yol görünecek bizede. Gelecek kaygısı yüzünden ömrümüz çürüdü.