Canı izmirden Almanya ya gelin geldim bende. Bir süre kayınvalidemler ile yaşadık. Sıkıntılı bir dönemdi. Kendi evimize çıktık, gel gelelim eskilerden o kadar yıpranmışız ki.. Benim de dilim şuan yetersiz konuşmaya, etrafta sadece yaşlılar var onlarda hep vıdı vıdı yapıyo. Bi müzik açıyoruz hemen şikayet ediyorlar. Yani yapıcak bi aktivite yok, arkadaş yok. Yakınlarda market AVM falan yok. Bir yere giderken eşimsiz gidemiyorum mesela. Gitsem de bişey olsa neyi nasıl anlatıcaksın. Canım çok sıkılıyo bunlara. Bir de ben böyle bir insan değilim yani, çok neşeli, atılgan, pozitif, konuşkan bi insanımdır. Ama burası beni o kadar yıprattı ki. Yalnızlık... Özgüvenim bile sarsıldı.