Iyi geceler kızlar. Önce olayı anlatayım, okuyanlara şimdiden teşekkürler.
Eşim ve abisi pastahane işletiyorlar ortak olarak. Açalı 8 ay oldu. Benim doğum yaptığım gün eşim beni hastanede bıraktı bu dükkan için konuşmaya gitti eski sahibiyle. O kadar dedim bugün gitme daha yeni doğum yaptim yarin gider konuşursun diye dinletemedim. Elime kredi kartını tutuşturdu kendine yemek söylersin dedi çıktı gitti. Bu davranışı zaten içime oturmuştu fakat eşim psikopatlık derecesinde kendi mekaninı işletme peşinde yıllardır, böyle bir hayali vardı fazla gündemde tutmadan konuyu kapattım.
Sonrasında dükkanı tutmaya karar verdiler, ellerinde hazır para vardı, iki üç gün içinde devir işlemleri yapıldı. Dükkan eşimin üstüne fakat payda abisiyle ortaklar. Neyse ben 15 günlük doğum yapmışım, beni babamlara bıraktı yine dükkana gitti tadilat yapıyorlar. Babamla konuşurken babam dedi ki acaba dükkanın ismini sizin oğlanin ismini mi koysak güzel olur. Bende dedim ki yok baba sonuçta ortağı var. Eltim belki benim çocuğumun isminin koyulmasını istemez kırılır. Hiç konusunu bile açma dedim. 1 saat geçti eşim geldi babamlara. Dükkanın ismini abimin kızının adını koyuyoruz dedi, biz şok olduk birbirimize baktık. Dedim ki bende diyebilirdim benim cocuğumun ismi olsun diye ama ben yinede karşı tarafı düşündüm, keşke onlarda beni düşünselerdi. Siz en iyisi kimseyle alakası olmayan bir isim bulun kimsenin gönlü kalmasın dedim. Bu arada babam kredi çekti bu dukkani açsınlar diye 20 bin tl. Kardeşlerim temizliğe gitti ben gidemedim lohusayim diye, her seyine ailecek koşturduk bir heyecanla. Ben bu lafı kullanınca eşim bana herkesin içinde bir bağırdı, sanane sen ne karışıyorsun, yengem hiç karışmadı isim konusuna ben karar verdim dedi falan ama bana bağirıp çağırıyor. Tamam dedim konuyu kapattım. Eve döndük daha apartmanın koridorunda kucağimdan 15 günlük bebeği çekip beni tekmelemeye başladı, sen ne ortalıgı karıştırıyorsun diye kendimi yola zor attım. Babamı aradım gel beni al diye, hem vuruyor hem telefonu almaya çalışıyor elimden falan. Neyse babam geldi beni aldı bebekle birlikte. 3 gün sonra geldi eşim babamlara, hadi gelsinler gidiyoz eve dedi. Ben dedim gitmek istemiyorum ama babam boşver kızım her ailede olur böyle kavgalar diye beni geri kocama gönderdi. Bende konuyu kapattım. Bu arada pastahanenin adınıda başka bisey koymuşlar, o kadar kavgaya vurmaya değdi mi yani.? Konu burda kapandı.
Şimdi de 8 ay oldu işte pastahaneyi açalı, kaynım karı kıza çok düşkündür. Evli birde, önceki postlarımda gören biliyordur. Fırına gelen tüm gevşek kadınlarla yatıp kalktıgını ögrendim. Bu kadınlarda dükkana dadandılar. Iki uç tanesini eşimle samimi samimi şakalaşır konuşrken gördüm. Eşim normal cevaplar veriyordu fakat terslemiyordu da. Esime rahatsız olduğumu, kadınlardan uzak durmasını, sadece ne istiyorlarsa verip parayı almasinı, samimi olmamasını istedigimi söyledim. Onlar müsteri ben müşteriyi kovamam, gelende ayağını keser dedi. Ertesi gün eşimle arka tarafta imalathanede hamur işliyoruz. Kadin elini kolunu sallayarak arka tarafa geldi yasak olduğu halde, eşimin dibinde durdu gözünün içine baka baka konuşuyor falan. Eşim benim yanimda kafasıni kaldırıp bakmadı fakat kadin nisbet yapar gibi dahada sokuldu. Yinede kadini kovup buraya girmek yasak çıkın demedi. En sonunda çiktı kadın dışarı, eşime dedim ben gidip kadinla konuşcam muşeri olarak gelebilir fakat sizden uzak dursun. Sen müsteriyle öyle konuşmazsın, biz herkesi kovarsak nasıl para kazancaz diye ortalıgı ayağa kaldırdı, abisinin onünda bana vurdu yine. Bu arada ben 3. Çocuğuma hamileyim. Ilki 5 yaşında diğeri sekiz aylık. Karnımdakinede 40ım çıktıktan hemen sonra gamile kalmışım. Dayak yiyip dün babamın evine geldim yine.
Şuan çok kararlıyım, keşke öncedende babamı dinlemeyip kendi başimin çaresine baksaymışim ama salaklık işte. Doğumuma 80 gün kaldı, kucağımda 8 aylık bir bebek var ve 5 yaşındada bir oglum var.
Babamda dahil çevremdeki herkes abartığımi, sonuçta orasınin bir dükkan olduğunu, her türlü müşterinin gelebileceğini, müsteri kovarsak para kazanamayacağimızı söyleyip duruyor. Neymiş 3 çocukla ne halt yicekmişim boşansam. Bana bir akil verin boşanmakta kararliyım. Nasil bir yol izlemeliyim, bilenler bilgi verebilir mi.?
