Anne ve Adaylarına Minik Bir Motive ♡♡

Question

Bikaç post gördüm 'bıktım yoruldum yetersiz miyim' falan diye . Belki motive edip doğru dusunmemize yardımcı olur . Uzun ama bir iki dakika ayırıp okuyun. Bırakıp kacıyorum , sizi seviyorum ♡ 

Bir konuda uzmanlar dahi ortak bir paydada buluşamamışken sırf başkası öyle yaptı diye doğru kabul edilen davranış bütünlerinden o kadar sıkıldım ki. "Ayağında sallama, anne sütü almazsa gelişmez, memede uyutma, aşkım deme, önce meyve tattırma, çizgifilm izletme, yanında yatırma..." 

Önceleri ben de aynı yanılgıya düştüm. "Eyvah" dedim "Sesimi yükselttim beni sevmeyecek" "Emzirmedim, bağımız olmayacak"... Sonra baktım ki yaptıklarım doğrularımla, yanlışlarımla çocuğumla ilişkimi öyle güzel tayin ediyor ki. Aslında ben o anki şartlarda yapmam gereken en doğru ya da en mümkün şeyi yapıyorum. Çünkü benim elimden gelen yalnızca o. 

Lütfen özellikle sosyal medyada gördüğünüz sürekli gülümseyen, hiç hata yapmadığını zannettiğiniz, bir damla göz yaşı dökmeden çocuk büyüttüğünü düşündüğünüz, çocuğu sürekli güldüğü için hiç yere yatarak ağlamadığını düşündüğünüz kişi ve kişilerin varlığına inanmayın.

İnsanın kafasındaki annelik ile deneyimlediği annelik arasında dünyalar kadar fark varmış. "Hangisi doğru?" derseniz, hiç düşünmeden "Her gün deneyimleyerek, bazen hata yaparak bazen de yaptığım hatayı tekrarlayarak öğrendiğim annelik" derim. Çünkü annelik okuyup gördüğümüz ve mükemmel sandığımız anneliğe ulaşmaya çalışırken yaşadıklarımızın tamamını kapsayan, hiçbir kalıba, kurala veya tanıma sığmayacak kadar yönü olan kocaman bir deniz. 

Bu yüzden anneliğin tek doğrusu, aslında annelikte tek bir doğru olmadığıdır. Ne zaman bu kesin doğrulardan uzaklaşsanız o zaman gönlünüzce anne olabildiğinizi göreceksiniz. 

-alıntıdır. @phd.anne

Answer 1

Herşeyin farkındayım ☺️☺️

Comments

Mikemmel❤

Answer 2

Iyiki anneyim. ♥️

Comments

İyi kiii ♡♡♡

Answer 3

Ahhh annelik ahh sen nasıl güzel bir şeysin ❤⚘⚘

Comments

❤❤❤❤❤❤❤

Answer 4

Sütüm olmadığı mama vermek zorunda kaldığım geceler çok ağladım göğüslerim morarıp uçları patlayana kadar sagmaya çalıştım süt gelsin diye sağma makinesi yüzünde göğüs uçlarım patladı iltihaplandi ilaç kullandım yine sütüm olsun çevrem gelişmez dedi diye korktum bu seferde de yaralı göğsümu elimle sıkarak sagmaya çalıştım acısından ağladım sütüm hic gelmedi artık mecbur mama veriyorum prematüre benim bebeğim erken doğum yaptığım için 1 çocuğu içinde tutamadin biz hamile halimizle halı yıkar su taşırdik laflariyla başladı çevremin hakaretleri sütüm yok diye yetersizain annelik sana göre değil bi çocuğu bile emziremiceksen niye doğurdun bakamicaksan ver biz bakalimq kadar uzadı gitti bu postu görünce mutlu oldum bazrn düşünüyorum acaba gerçekten bütün bu olanlar benim suçum mu :)

Comments

Bütün bu olanlar asla senin sucun degil tabiki . Anne olarak hepimiz maalesef bunlara maruz bırakılıyoruz. "Anneysen emzirceksin" kafası var maalesef toplumda . Buna bi türlü care bulamadık :)