Ben beş buçuk yıllık evliyim. Şu an tüp bebek tedavisiyle ikizlere hamileyim.
Fakat beş buçuk yıldır gerçekten zor günler geçirdim. Her girdiğim ortamda, cenazede, düğünde, arkadaş ortamında, akraba ziyaretinde her yerde ama her yerde bebek soruldu bana. Gözlerim dolardı ağlamamak için zor tutardım kendimi. Eve gidince deli gibi ağlardım.
Kaynanamda seninki kadar acımasız olmasa da sürekli laf etti. Ben torun istiyorum ben torun istiyorum deyip durdu. Her duyduğu doktoru söyledi bana. Şu hastanede şu doktor varmış ona gidin. Bu hastanede bu doktor varmış ona gidin...
Seni hocaya götürelim belini çektirelim ne bilim ne bir sürü şeyler...
Mahallenin bakkalına bile dert oldu benim hamile kalamayışım. Ki ben kimseye söylemedim tedavi sürecini filan. Her sorana şu an için düşünmüyoruz, istemiyoruz dedim. İster inansinlar ister inanmasınlar umrumda değil yeter ki daha fazla soru sorup canımı yakmasinlar.
Bence burda iş eşinizde bitiyor. Eşiniz annesine kesin bir dille bu işe karışmaması gerektiğini anlatması lazım. Bizim insanımız böyle maalesef. Sürekli müslüman geçinirler ama böyle konulara gelince ne ayıp bilirler ne de günah. Daha bunun kader olduğunu Allah dilerse olacağını bile bilmeyen insanların ne dediğini çok da takmayın.
Elbet zamanı vardır. Daha 15 ayda çok yıpratmissiniz kendinizi. Önce sizin sağlığınız. Siz sağlıksız olursaniz sağlıklı bir hamilelik olmaz.
Toparlayin kendinizi biraz diyet ve spor yapın. Tedaviye başlayın. Herşey gönlünüzce olsun.