Nasıl desem... Zaten hicnir zaman hiçbiri ile anlaşamadık aynı binadayiz ve şu an gitme imkanım da yok. Bir de her akşam kayinpeder torunu yanına istiyor. Mecbur iniyorum ben de çünkü oğlumun boğazında sürekli bir şeyler kalıyor orda. Ama ben bu hayatta kimi sevmiyorsam kaynana onla dost kayınpeder de. Ve mesela bindaki diğer akrabaları dunurlerini ve onları çağırmış ama bize söyleyen bile olmadı. Kendimi böyle kimsesiz hissediyorum çok uzakta ailem. Üzülüyorum. Bu kadar seedigim insanlar canımı yakamazlar diyorum ama üzülüyorum. Ne yapayım ben şimdi. Ve kaynana bana nispet yapıyor daha zengin diye akrabaları burda hergun birilerine gidebiliyor diye. Kendimi çok yalnız hissediyorum ve üzülüyorum onların birlik olup beni dislamasindan. Aralarına girmek de asla istemiyorum şeytan yuvası. Kötüyüm bacılar :(:(:(