Ben 22 yaşında evli bir bayanım. Çalışmıyorum ve kendimi çok değersiz hissediyorum. İyi bir eğitim alamadım babam çalıştırdı beni okuldan ayrıldım. Eşimle çalışırken tanıştım ve beraber çalışıp evlendik. Evlenince 1 yıl sonra hamile kaldım hep çocuk tedavisi ile geçti 1 yıl. şuan hamileyim. para kazanamadıkça da kendimi "sadece tüketici " olarak görüyorum. Aldığım herşey, yediğim içtiğim herşey gözüme batıyor. Suçlu hissediyorum. Ben küçükken babam 1 kişi kazanıyor 5 kişi ( ben, annem ve kardeşlerim)harcıyor iyi valla. Bu nasıl iş derdi. bende hep çalışmam gerektiğini düşünüyordum o zamanlar şimdi annem 47 yaşında oda çalışıyor acaba yanlış mı düşünüyorum lütfen yargılamayin çalışmak istiyorum ama şuan hamileyim öncesinde de çok iş baktım ama eğitim olmadığı için düzgün iş bulamadım benim gibi düşünen var mı acaba. Mesela kendime bişey alırken bile en ucuzunu almaya çalışıyorum yük olmak istemiyorum eşime yük mü oluyorum bı defasında da eşim yediğin önünde yemedigin arkanda demişti bana o lafda beni çok etkiledi acaba yanlış mı düşünüyorum