Herkese merhabalar, 28 haftalık ikizlere hamileyim.
6 yıldır deli gibi isteyerek belki de hergün gözyaşı dökerek, tüp bebek tedavisiyle hamile kaldım.
Ruh halimi nasıl anlatsam bilmiyorum. İnanılmaz derecede boğuluyorum. Göğüs kafesimde öküz oturuyor sanki. Kafam darmadağın. Neden böyle oldu ki? Kendimi teselli etmeye çalışıyorum.
Çok şükür Allah nasip etti ya olmasaydı ya hiç hamile kalamasaydim. Ya düşük olsaydı ya bebeklerde bir sorun olsaydı vesaire diye sakinleşmeye çalışıyorum ama olmuyor. Bebeklerim doğunca da böyle mi olur? Ya sevemezsem ya kabullenemezsem naparım ben?
Sürekli ağlıyorum psikolojim bozuldu, kendimi iyi hissetmiyorum. Hamile kalmadan önce bebek kıyafetleri görünce içim kıpır kıpır olurdu şimdi olmuyor. Kaybetme korkusu da var maalesef riskli hamilelik geçiriyorum.
Hersey yarım yamalak gibi, herşey dağınık gibi, hiç bişey düzene oturmayacak gibi...
Şimdiden kendimi çok yorgunz bitkin, halsiz hissediyorum. Bebekler doğunca nasıl bakacağım? Ruhum sıkılıyor, nefesim daralıyor.
Lütfen bunun gelip geçici bir durum olduğunu söyleyin.
Şu anda benim heyecanla hazırlık yapmam lazım. Bebeklerin kıyafetlerini, besiklerini hazırlayıp süslenen lazımdı ama içimden gelmiyor.
Eşimle de sorunlarımız var son zamanlarda.
Siz de yaşadınız mı bu durumları?