Varsayalım ki birine kızdım ve tam küfür etmek üzereyim.
İç dünyamı bu küfür ile ifade etmem üst düzeyde bir kişisel bütünlük. (Kizdigim seyi direk net açığa vurarak kendime olan saygimdan dolayı net oluyorum)
Ama insan onurunu yaşatmaya kendimi adamış biri olarak farkına varıyorum ki,
Bu insana küfür ederek onunla ilişkimde sevgi değerini yaşatamam.
O zaman karşımdakinin onurunu kırmayacak bir biçimde konuşmaya yöneliyorum.
Yani iç dünyama algılamama bilinçli olarak müdahale edip onun içeriğini seçiyorum.
Bilincim de o değeri Yaşar hale getiriyorum.
Öfkelendiğimiz zaman öfkenizin sebebini ve çocuklukta olan bir duygu olup olmadığını anlamaya çalışın.
Ben böyle hissettim ben böyle anladım diyerek ben dili ile kendinizi ifade ettiğiniz de karşıdakini suçlamamış olduğunuz için karşıdaki savunmaya geçmez.
Rencide etmeden kıyaslamadan hakaret etmeden, küfür etmeden de iletisim kurmak yada sınir cizmek mümkün.
Önce kendimizi yetiştirelim sonra çocuklarımızı