Bence benimki en kötüsü. Rabbim kimseyi öyle doktor müsveddeleriyle karşılaştırmasın, böyle doğum da yaşatmasın.
Tam 40 haftalığım ve gece de bebeğim hiç hareket etmedi. Sabah yine bir şeyler yiyorum, tık yok kızımda ve bir yere toplanmış. Hemen gittim sağlık ocağına. Hemşirem kalp atışını dinledi. Normal ama çok toplanmış. İstersen hastaneye git. Neyse her zamanki gibi tıpa gittim. Özel olarak girerdim her seferinde, bunda normal olarak girdim ama belirttim ben şu doktorun hastasıyım. Ona göre bakmaya başladılar filan. 3 cm açıklık varmış. 1 haftadır vardı o zaten. Ama bunda o kadar korkuttular ki, sancın var, eve gidersen ve bebeğine bir şey olursa sen sorumlusun. Yatış istedim artık. Sonra gelip gidip alttan muayene ediyor tüm herkes. 1 gün boyunca hiçbir şey yiyip içme izin vermediler ve serum da takmadılar, zaten damar yolu bile açmamışlardı. Sancılarım çok arttı ve diyorlar ki düzgün ıkın. Biraz su içmem lazım diyorum yok diyor. Gözümün önünde elma yediler. Büyük büyük şişelerde su filan içiyorlar. Neyse ıkınamadım. Doğumu yaptıran a.d.i küfrediyor bana. Sonra üstten iki kişi bastırmaya başladılar. Bebeğim ölü doğdu. 5 dakika sonunda uyandı yavrum çok şükür. Beni o halde orada beklettiler, çünkü herkes çok korktu. Mosmordu yavrum. Daha sonra dikiş yapıyor ama yine küfürler ve hakaretler. Neyse beni yatağa aldılar. Çok güçsüz kaldım. Pandemi sebebiyle kimsenin yanına biri gelemiyordu. Bende neredeyse herkesi aldılar ama daha sonra bana kalk bir dolaş filan diyor pislik. Sonra ben kalkamadığımı söyledim. Zorla da olsa kalktım. Ardından bir anda kan boşaldı her yerim battı. Bunu çatala tekrar alın, dikişlerine bakayım dedi. Ve bir baktı ki, dikiş mikiş yok. Tekrar dikti. Sonra kalkmaya yakın dedim ben çok halsizim ve bayıldım. Ardından herkes tepemde, koşturuyorlardı. Ben de bir taraftan kan kaybından titriyorum ve sorular soruyorum. Annem beni bu halde görmesin, çok üzülür diyorum. Çünkü o ana kadar annemin yüzündeki korku ve üzüntüyü görmüştüm. Çok üzülmüştüm annemi üzdüm diye. Bir de bu halde görse çok daha üzülürdü. Kötü hissederdim ben de kendimi. Sonra beni koşturkoştur ameliyata aldılar. 8 tüp beyaz ve kırmızı kan verdiler, ameliyatta ve dışında. Kızımda zor doğumdan böbrek üstü kanama vardı. Çok kötü günlerdi ama Rabbime şükürler olsun, geçti gitti. Ha bana sorarsanız hala etkisinden çıkamıyorum