Öncelikle kızımla aramızdaki her akşamki diyalog..
-Kızım yemeğini yedikten sonra pasta yapabiliriz, çikolatanı yiyebilirsin, şeker verebilirim. (Çünkü genelde hep bunlardan birini istiyor.)
+Yemeğimi yemiycem aç değilim
-O zaman pasta yapamayız yarın yapicaz anlaştık mı?
+Anlaştık (üzgün bir şekilde)
Bu durum o kadar çok yaşanıyor ki.. Daha 4 yaşında bile değil bu çocuk onu üzmek istemiyorum bir yanım amaann yemesin boşver kalk yapın pasta diyor. Bir yanım disiplinsiz tutarsız anne olma diyor.
Bu arada şunu da ekleyeyim bu diyalog nerdeyse her gün böyle.. Yani bu davranışım kızımı olumluya götürüp ertesi gün masaya güzelce oturup yemesini sağlamıyor. Siz olsanız ne yapardınız böyle bı durumda fikirlerinizi bekliyorum. Çıkmazdayim..