Ben iki kardeştim. Çocukluğumuzdan beri hep 5 parmağın 5 i bir, bir tekini kessen hepsi acır ikinizde eşit seviyoruz diye büyüttüler inandım belli bir yaşa kadar hep kendimin kıskançlık yaptığını düşündüm. Ama şimdi geriye dönüp baktığımda olduğum yere baktığımda vazgeçilen evlat ben olmuşum. O kadar hizmet o kadar saygıya rağmen yine ağızlarına sı.ç.a.n yarandı ben yaranamadım. Keşke bu ladar saf olmasaydım diyorum. Şimdi bir tane kızım var Allah verirse ileride bir tane daha istiyorum ve asla ama asla ayrımcılık düşünmüyorum çok dikkat edeceğim diyorum. Bir den fazla evladı olanlar siz ne düşünüyorsunuz bu konuda illa ayrımcılık olur mu ?