Anne olma mevzusu

Question

Kızlar evleneli 2 sene olmak üzere. 27 yaşındayım. Hayatımın hiç bir döneminde anne olmaya özenmedim. Kendimi bildim bileli hep uzaktım bu fikre. Benim annemin yükü çok ağırdı belki ondan. Sorumsuz bi babam vardı . Geçen sene kaybettim ama 27 yılımın toplasanız 4-5 yılında fiziken yanımda olmuştur. Manevi olarak hiç yoktu. Bi ihtiyacınız var mı diye sormazdı. Bizi bırakıp gitti. Annem hayatı boyunca çalıştı didindi durdu bizim için. Bazen evlenip annemden uzaklara geldiğim için bile vicdan azabı duyuyorum. Biraz daha dursa mıydım, annemi yalnız mı bıraktım, erken mi evlendim vs. Kardeşlerimin psikolojisinin de iyi olduğunu düşünmüyorum. Okudular, çalışıyorlar şuan annemle birlikteler . Hepimiz okuduk meslek sahibi olduk. Ama ne bileyim biz o kadar zor şeyler yaşadık ki onların da kendi içinde huzuru bulamadığını düşünüyorum. Kız kardeşimin bağlanma sorunu var ve karşısına hep ş…z insanlar çıktı. 2 yaşındaydı babam bırakıp gittiğinde. Ona ayrı üzülüyorum. Neyse kendime bakıyorum. Ben evlendim de ne oldu? Gerçekten mutlu muyum bilmiyorum. Eşimin bu aralar çocuk konusunu çok sık dile getirdiğini düşünüyorum ve bunalıyorum. Bir taraftan ona da hak veriyorum. Çocuk sahibi olmak istemek en doğal hakkı. Bende evlendikten sonra en nihayetinde isteyeceğimi düşünmüştüm ama yok 2 sene önce neysem halen oyum. Hadi bir süre daha oyaladım diyelim eninde sonunda bu konuya yine gelinecek. Ve ben asla isteyeceğimi düşünmüyorum. Yani aslında maddi olarak da bi güvence altında değiliz. Kendi işini yapıyor sabit bir gelir yok. Her ay değişiyor. Hakkını yiyemem kimseye muhtaç etmez. Ben çalışmıyorum şuan. Bilmiyorum. Korkularım var. Benim yaşadıklarımı çocuğum da yaşasın istemem. Ne yapacağım ben? Korkarım sonum boşanmak olacak bu gidişle…İçim sıkıldı biraz dertleşmek istedim..

Answer 1

Çok ağır şeyler yasamissin bende yaşadım sendende ağırları belkide ne mutlu ki sana güçlü bir annen varmış rabbim başınızdan eksik etmesin ama bence bu korkularından kaynaklı bı durum değil öyle olsaydı hiç evlenmezdin diye düşünüyorum bunun altında başka bişey yatiyo olabilir psikiyatri desteği alsan ben Alacam su sağlık problemleri ni bir halledeyim 

Comments

Amin canım malesef geçmiş insanın peşini bırakmıyor ama ben astım o konuları eşimin sayesinde bugün varız yarın yokuz ne zaman olucez belli değil geçmişi düşünerek hayatını zehir etme benimde şuan duygu durumum aynı senin gibi ama ben ameliyat olucam ondan kaynaklı birde düşük yaptım her şey üst üste geldi öyle bir güzel evladin olurki bı gülüşü sana her şeyi unutturur rabbim yardımcimiz olsun

---

Canım benim herşeye rağmen ne kadar pozitifsin. İnan herşeyden çok isterdim tüm dertlerimi gelip benden alacak bi varlık ama bilmiyorum. Ya pişman olursam korkusu var hep içimde. Bu yüzden o bebeğe de haksızlık etmek istemiyorum. Allah herşeyin hayırlısını nasip etsin. Nasıl bi duygudur bilmiyorum. Anneme sorsam iyiki evlatlarım olmuş der ama ben bilmiyorum anneliği çok büyük bi sorumluluk altına girmek, kendi hayatından ödün vermek, daha çok sorun sıkıntı gibi görüyorum Allah affetsin.

---

Okadar haklisinki bende 2 sene çocuk düşünmedim kitaplar okudum kendimi geliştirdim tecrübem yok bilgim çok böyle hissetmen çok normal pozitiflik ve ben bu aralar okadar ağlıyorum ki dipteyim resmen çok yoruldum psikolojik olarak bebeğimi kaybetmek düşük sonucu da olsa beni öyle sarstiki kalbini falan dinlemistim o muciziye şahit olmak okadar guzeldiki bir anda benden gitmesi beni sarstı ve eşimle çok değiştik olgunlastik 5 dakkada hayatin değişecegini her an her şey olabileceğini bebeğimiz bize öğretti rabbim ferahlık versin ikimizede

---

Amin canım benim. Allah sağlık şifa versin. Çok zor şeyler atlatmışsın Allah yar ve yardımcın olsun. İnşallah tekrar nasip eder sana anne olmayı ♥️ Çok güzel bi anne olacağından eminim o kadar istemişsin ki o bebeği. Rabbim inşallah mahrum etmez seni bundan.

---

Amiinn canım amin Allah razı olsun

Answer 2

Yaşadiklarin cok agir canm. Allah hakkinda hayirlisinu nasip etsin

Comments

Amin canım Allah razı olsun ♥️

Answer 3

Benim de babadan yana yüzüm gülmedi. Ben de senin gibiydim çocuk düşünmüyordum eşim ve ailesinin zoruyla tabii ekstra sağlık nedenleriyle çocuk sahibi oldum (rahim kanseri geçirdim mecbur çocuk yaptım) şu an çok pişmanım gerçekten içimde çocuk sevgisi yok ve bunun için çocuğuma da üzülüyorum ona o sevgiyi veremediğim den dolayı kendim gibi yetiştireceğim ben nasıl sevgisiz büyüdüysem O da sevgisiz büyüyor bu insanın canını daha da çok yakıyor eğer bu fikrinin değişeceğini düşünmüyorsan sakın çocuk yapma daha da pişman olursun benim gibi olmanı istemem.

Comments

Lütfen sarıl ve öp yavrunu onun ne suçu var bugün varız yarın kim bilir... Çocukluğunu kötü bilmesin başka kişilerde sevgiyi arayıp yanlışa gitmesin. O da istemezdi böyle büyümeyi lütfen sev onu sevdikçe sende sevgi bulacaksın ben çok üzüldüm anlattıklarına o bı melek haketmiyo. Arkadaşının ailesini görecek keşke bende böyle olsam diye iç gecirecek değer mi bee

---

Canım sana Allah’tan şifa diliyorum. İşte bende senin gibi düşüneceğim diye çok korkuyorum ve o bebeğe de haksızlık etmek istemiyorum. Herkes bi kucağına al da gör diyor ama bilmiyorum . Kucağıma aldıktan sonra da pişmanlık duyarsam ya? Çok zor bişey. Allah senin de yardımcın olsun.

---

Kucağına alınca da hiç bir şey değişmiyor. Gerçekten bak. Kendimi bildim bileli çocukluğumu yaşatmadıkları için çocukları sevmezdim. Kimse beni çocukken sevmedi ben niye çocukları seveyim derdim hep. Sonra dediler ki kendi çocuğun olunca çok farklı olacak. Doğurdum da ne oldu ? Hiç bir şey değişmedi. Şimdi ne kadar sarılıp öpsem de içimden gelerek yapamıyorum gerçekten sevgim var mı ona karşı anlamıyorum. Yani aslında bir anne çocuğunu nasıl sevmeli daha önce görmediğim için belki de şimdi kızıma o sevgiyi veremiyorum. Sebebini bile bilmediğim bir şey yüzünden doğurdum çocuğa dört dörtlük bakamıyorum. Benim düştüğüm hayata dusmeni istemem. Eğer kendini gerçekten hazır hissetmiyorsan yapma.

---

Allah yardımcın olsun gerçekten çok üzüldüm:( yazdıklarında da kendimi gördüm. Benim annem çok sevdi kurban olduğum canını dişine taktı bizim için ama ne kadar yoruldu yıprandı ben çok iyi biliyorum. Bu yüzden çocuk direkt sorumluluk, yük olarak kodlanmış beynime. Neden çünkü annem hem anne hem baba olmaya çalıştı bu yüzden çok yıprandı. Farklı bi hayata doğup büyümüş olsaydık eminim bizde gönül rahatlığıyla isteyebilecektik ama olmuyor işte. Gerçekten Allah yardımcımız olsun. Bu da bi imtihan.

Answer 4

Eşini yeterince sevmediğini düşündüm yasadiklarinla alkasi yok bencee 

Comments

Neden sevmeyeyim? Böyle düşünmenize şaşırdım. Sevgiyle bunun ne alakası var?

---

Cok alakasi var insan sevdiğinden bir parca olsun ister iki kisininde sırrı dir evlat hic istemese bile esi istiyo diye ister neden boyle bir sey den insan sevdiğini mahrum etsinki birde su cümleyi kurmaz sevse korkarim sonum bosanmak olucak bu gidisle bu cümle cok yersiz

---

İstemese bile sevdiği istiyor diye ister cümlenize katılmıyorum. Bir birey olarak benim ne istediğim herşeyden önemli , kocamdan bile. O çocuğa ben bakacağım, ben doğuracağım, ben büyüteceğim. Bu eşim istiyor diye saçımı kestirdim demek gibi bişey siZin anlattığınız. Ki saçımı dahi kestirmem eşim istiyor diye. Kaldı ki çocuktan bahsediyoruz çok ince düşünülmesi gereken bir konu. Ve bence son kararı benim vermem gereken bir konu.

Answer 5

Allah yardımcın olsun ama sana şöyle bişey dym eğer bı gün anne olursan evladını öpüp keşke daha önce dogursaydim diyeceksin bnu inanarak soyluyorum

Comments

Çevremde bi çok kişi böyle söylüyor. Hatta benim gibi istemeyen bi arkadaşım vardı istemeyerek hamile kaldı. Zamanı değildi onun için. Biraz daha sonra doğurmayı düşünüyordu. Şimdi geç bile kalmışım diyor. Aşırı mutlu. Ama bilmiyorum ben hayalimde bile canlandıramıyorum çocuğum oldu diye havalara uçacağımı. Bazen günüm gecikince rüyalar görüyorum hamile olduğumu falan. Kan ter içinde uyanıp çok şükür rüyaymış diyorum. Durum böyle olunca yok diyorum sen anne olabilecek biri değilsin.

---

Kendine haksızlık ediyorsun aynı şekilde eşine cnm istersen bı uzmandan destek al yaşantım biraz zor geçmiştir inan bana bende hayatımı eşime işime adamistim önceliğim dünya maliydi evim olsun i araban olsun sonra Allah nasip ederse en son çocuk diyordum evlendim 5 . Ayda korundgm halde bna supriz oldu. Elhamdülillah ki oldu keşke daha erken evlenseydim de kızım olsaydı çok yaramaz çok Huysuz bı evlat ama dünyalara bedel kocamın önüne geçti sevgisi inan öyle güzel bı Duygu

Answer 6

Çocuk asla sevmezdim sesine katlanamazdım kendimi anne olarak hiç düşünmedim o kadar uzaktım ki en az senin kadar ön yargılı oldum sonra o kadar hap ve korunmaya karşılık hamile kaldım sorumluluğundan korktum aldırmak istedim gün aldım parasını hazırladım kesin dedim istemiyorum ama gidemedim yapamadım iyi ki diyorum yapmamışım güzeller güzeli bir kızım var ağlaması gülmesi çığlığı heycanı bakışı elini tutmak inan her şeye değer yaşamadan bilemezsin tabiki istersen bi destek al altta yatan bir çok sıkıntı içini kemiren atamadığın sorunların var hayat sana güzellikler getirsin inşallah :) 

Comments

Sonunda mutlu olmanıza çok sevindim ♥️ Ben bazen günüm gecikince rüyamda hamile olduğumu görüyorum ve kan ter içinde uyanıyorum. Nasıl bi duygu bilmiyorum bilemem ama bana ekstra sorumluluk, kendinden ödün verme, kendi hayatından vazgeçmek gibi geliyor. En çokta yarın birgün boşanmak istersem işler yolunda gitmezse çocuğum da benim gibi babasız büyürse fikri beni alıkoyuyor. O kadar zor bi karar ki. Eşim istemese yemin ediyorum asla isteğimle doğurmam ama çok istiyor . Sahip olmaktan korkuyorum. Kaybetmekten korkuyorum. Bilmiyorum çok değişik duygular içindeyim.

---

İnan aynı düşünce aynı korku ne eksik ne fazla

Answer 7

Çok yanlış düşünüyorsun. İnşallah kaza ile hamile kalırsın o zaman...... Bi hissetsem onu karnında, doğum yapmanın güzelliğini bir bilsen, anne demesini bir duysan böyle düşünüp ertelendiğin için çok pişman olursun..... Anneme bir sor bakalım o kadar zor hayat yaşamış keşke doğurmasaydım demiş mi hiç.... Evlat çok farklı bir şey yaaaaa

Comments

Aslında çevremde herkes sizin gibi söylemlerde bulunuyor. Eminim güzeldir ama ben o güzelliği hissedebilecek miyim bilmiyorum. Sanki kendi hayatımdan ödün vermek zorunda kalacağımm gibi geliyor. Ya eşimle işler yolunda gitmezse? Ya ayrılırsak? Ya çocuğum babasız büyürse? Ya birgün eşim de babam gibi beni bırakırsa… çok yazık olur. Elbet büyür en güzel şekilde de bakar büyütürüm ama yüküm artar.. bilmiyorım böyle düşündüğüm için de Allah affetsin ama eşim de benimle aynı fikirde olsaydı sanırım hiç anne olmak istemezdim. Birgün doğurursam istemeye istemeye doğuracağım ve çocuğu hiç benimseyemeyeceğim gibi geliyor. Eşim çok isterse de göze alamazsam o zaman ayrılık kaçınılmaz görünüyor. Çocuk sahibi olmak en doğal hakkı. Ve fikirlerim değişmezse ben kendi yoluma o kendi yoluna gidecek. Tekrar evlenecek çoluk çocuk sahibi olacak. Ben ise kendimi işe güce adayacağım yalnız bir ömür geçireceğim. Bir gün pişman olur muyum bilmiyorum .

---

Olmazsın emin ol. Anneni düşün baban bırakıp gitmiş ama siz varmışsınız yanın da..... Hem o sana kendini sevdirir annesi.. benim 12 sene çocuğum olmadı, 6. Tüp bebek denememle anne oldum sana şunu söyleyeyim kızımdan önceki hayatım çok yavan, bomboş, anlamsızmış. Öylesine günümü dolduruyotmuşum meğer. Annelik bu hayatta tadabileceğin en güzel yemek, alabileceğin en güzel nefes emin ol.....

Answer 8

Comments

Haklısınız en büyük sorunum hep geçmişte yaşamak zaten. Yaşadıklarınız çok çok ağır. Çok güçlü bi insanmışsınız ki hepsinin üstesinden gelmişsiniz. Çok yıkıcı şeyler. Sizi takdir ettim gerçekten. Şuan mutlu olmanıza çok sevindim. Haklısınız iş belki de o korkuların üstüne gitmekte yatıyor ama işte sorun şu ki kendimde o cesareti bulamıyorum. Bazen düşünüyorum çocuk sahibi olmaya karar vermek kim ben kim. Bu kararı alabileceğimi sanmıyorum. Ya istemeden olacak ya da ben buna cesaret edemeyip ayrılmayı dahi göze alacağım. Yani görüyorsunuz ki ayrılma fikri bile çocuk kararından daha kolay geliyor bana:( öyle bi korku:(

---

Evet ben çok güçlü bir insanım ama sizde çok güçlü bir insansınız sadece kendinizin farkında değilsiniz :) Ayrılsanız bile yeniden bir hayat kurmak istediğinizde yine karşınıza çocuk mevzusu çıkar maalesef çünkü biz insanoğlu üremeye endekslenmisiz bizim tabiatimizda var yani. Ben size inanıyorum eminim en doğru kararı verirsiniz , sizde kendinize inanın

Answer 9

Boşanmak çözüm değil kuzum psikolojik bir destek alman lazım çocuk aileyi aile yapan şeydir zaten

Comments

Haklısınız çocuksuz bi evde bi yerden sonra bomboş. Yani ben varlığını aramasam da eşimin çok istediğini farkettim şu ara. Aslında başından beri istiyordu ama ben geçen sene büyük bi kavga kopartıp konuyu kapatmıştım. Konu tekrar açılmaya başladı ve beni sıkıntı sardı. Destek belirli dönemlerde hep aldım ama kendimle kalınca yine aynı benim. Yaşadıkları insanın yakasını bırakmıyor .