Bunu yaşayan başkalarında vardır. Artık çoğu şeyi takmıyorum bunu lafta söylemiyorum gerçekten takmıyorum. Ama yaşla mı alakalı artık bıkmış olmakla mı bilmiyorum hiçbişey umrumda değil. Şu an tamamen çocuğum kendim ve eşine odaklandım.
Biri can sıkıcı mı konuştu cevabını verip yada hiç tepki vermeyip amaan salla diyorum. Bazen diyorum acaba bencilleştim mi!? Sonra diyorum böyle daha mutluyum en iyisi bu şekilde devam etmek... 30 yaşıma girince oldu ne olduysa . Hayata insanlara bakış açım değişti. O kdar aradan sonra kpss çalışmaya başladım hevesim heyecanım arttı . Kafamda plandığım şeyler var. Ben bu değilim bu monotonluktan da çıkcam. Bu yeniden yaşama sarılmak mı desem bilmiyorum inşallah hiç bitmez...