Bence eş seçerken bunları da düşünmek lazım. Üniversitede tanıştık biz. Baktığım ilk şey bana yardım ediyor mu yoksa annesine yaptığı gibi benden hizmet mi bekliyor oldu. Kusura bakmasın kimse. Her erkek babasının aslan yavrusu ise, ben de annemin prensesiyim. Hayat da müşterek. Ben sizin eşiniz gibi bir baba ile büyüdüm. Öyle bir eş istemedim özellikle. Ayrıca eşim polis olmayı seçti üniversiteden sonra. Dışarda sert, içerde kedi gibiyiz birbirimize karşı. Temizliğe, yemeğe, bulaşığa çocuk bakımına yardım eder. Evde iş paylaşımımız var. Ben çöpleri topluyorsam, o atar. Ben çamaşırları makineye atarım, o asar. Ben süpürüyorsam, o siler toz alır. Bu kılıbıklık değil kızlar. Bu eşini gerçekten EŞ olarak görmek. O benden daha kıymetli değil; eşitsiz. Nasıl yaşamak istiyorsan öyle bir eş seçmek lazım. Ayrıca okuldayken ayrılmıştık birkaç kez. Yemek yapmayı bilmiyor ve çabası da yok diye terketmiştim birinde. Dünya mutfakları eğitimine katıldı ve şuan benden iyi yemek yapar. Özellikle asya mutfağında çok iyi. Benim için çabalamayan insanı napıyım? Ben onun için çabalıyorsam o da yapmalı.