Kızlar merhaba
28 yaşındayım 5 senelik evliyim. Bir oğlum var. Evlenince eşim ev aldı kendi aile binasında oturmak istemedi benim aileme yakın ev aldı. Ama annemler de kardeşimin okulundan dolayı başka ile gittiler. Eltim görümcem var ama onlar ikisi bir okur kardeş gibiler eltim 17 senelik evli görümcem benimle yaşıt ama beni dışlar İstemez işi düşünce yazar kendini bir halt sanar sürekli olarak. Eltim iyidir görüşürüz ama görümcem ile çok bir olur görümcem de eltim ile iyi geçinmeme dayanamaz çok kıskanç her gün eltimde yalnız bırakmaz bende kendi hallerine bıraktım baştan beri yalnızdım bunu fırsat bilip boş durmadım ve üniversite mezunu oldum eşimin desteği ile çok şükür. Ya eğitim olarak mı dışlanıyorsun derseniz onlar ilk okul mezunu sebep bu değil onlarıda kesinlikle dışlamoyorum okul ile ilgisi yok. Hep böylelerdi. Neyse oğlumun kreş inden bir anne ile tanıştım kızıyla aynı kreşte oğlum konuşmaya başladık evi 10 dakika mesafede bana her gün çocukları bırakıp yürüyüş yapıyoruz hatta bugünde yaptık onunda kendi binasında Sami arkadaşı var sürekli onu anlatıyor bana ve ben Gireaunluyum dedim dedi ki Giresunlular ters olur ben genelde sevmem dedi bu cümlesi beni baya üzdü açıkcası.. Her yerin iyisi kötüsü vardır bu insan karakteri ile ilgili sonuçta yaşca benden küçük 25 yaşında yani arkadaşta bulsam bişey oluyor kendimi kötü hissediyorum ben mi davranmayı bilmiyorum yada niye böyle oluyor acaba anlamadım