Doğuma kadar her gece kabus görüyordum korkudan. Uyanıkken de ağlıyordum. Sezeryan günü sıramı beklerken rep müzik açtım tam oynamaya başladım gelip aldılar beni. Kacacaktim ama anestezi doktoru güldü, eninde sonunda çıkacak dedi. Sohbet ediyorduk bı daha dogurmam dedim, iki yıl sonra görüşürüz dedi doktorum. Sonrası yok. Odamda uyandım minicik bişey yanımda yatıyordu yüzü bana donuktu. Bunu ben mi dogurdum, iyi mi, kuveze almadılar mi dedim. O kadar güzel bı duygu ki boşuna korkmusum. . Normalde kan bile aldiramayan ben çocuk doğurdum . İyi ki de doğurdum şimdi iki buçuk aylık :)