İyi akşamlar kızlar. Ev sahibim normalde iyi bir insandır bahçesine gittiği zaman eve çıkarken maydanoz yeşil soğan falanda getirir, 2-3 günde bir gelir oturur biraz gider, bana namazında niyazinda insanlar 55-60 yaşlarında bir teyze işte, ama bazı huyları beni çok sinir ediyor ve bazende laflarına kırılıyorum o gittikten sonra üzülüyorum. Mesela ikinci doğumumu bu eve taşındıktan sonra yaptım kızım şuan bir yaşında o doğduğunda ben kendi derdime düşmüşüm zaten kimseyi çağıracak halde de değildim. Biz hastaneden gelir gelmez eşimin halası kuzeni geldi onlar gitti akşam dayısı amcaları gelmişti. Hâlâ onları söylüyor doğumdan sonra bir hafta o eve gelinmez falan gibi ağır laflar söylüyor sanki ben çağırdım gibi aradan geçmiş bir sene hâlâ bunları söylüyor, kızlarım yaramaz çok uslu çocuk değiller ister daril ister darılma ama senin kızların çok fena benim çocuklar küçükken böyle değildi dur dedimmi dururdu seninkiler canavar gibi falan diyor napiyim ben bir yaşındaki çocukla iki buçuk yaşındaki ablasına çok yüz veriyosunuz diyor, çokta şımarık yetiştiren biri değilim aslında yinede öyle demesi zoruma gidiyor, bide evime misafir geliyor misafir gittikten sonra hemen gelip kimdi onlar niye geldi niye gitti ayaklı gazete gibi detayına kadar soruyor tamam evi merak ediyor kim geliyor kim çıkıyorda baya samimiyiz yanlış bir şey yapmicamizi bilirde işte. Bide sürekli camlardan gozetlerler bizi nereye gidiyoruz çöpe çıksam bile hemen oda çıkar cama, biyere gidelim gezelim sen bu çocuklarla nasıl geziyosun benzin ne kadar oldu senin haberin varmı eşimle köye gidecez mesela ona bile karışmak istiyor daha bunun gibi çok şey var çok rahatsız oluyorum bişey de demek istemiyorum ama bazen gözüm doluyor o gittikten sonra. Her gelişinde muhabbete değil böyle kızlarıma laf söylemeye geliyor sanki