Altı yıllık evliyim, eşimle o kadar uzağızki. Ailesiyle ilgili, kendisiyle ilgili, hayatıyla ilgili, planlarıyla ilgili, geleceğimiz ile ilgili hiç bir şey ama hiç bir şey paylaşmıyor. Ne sohbet ne muhabbet hepsi sıfır. Sürekli elinde telefon araba bakıyor. O kadar bunaldım ki nefret ediyorum resmen. Ben ona sohbet açmak için konuştuğumda kalkıp dalgaya vuruyor. Üzüldüğiö bir şey anlattığımda dalgyaya vuruyor. Yanda şükret abartma bilmem ne diyor. Annemden nefret ediyor. Sirekli anan gibi bilmem ne gibi laflar ediyor. Beni çok küçük görüyor. Bende evde sinir küpü tabi. Bir olay oluyor neden anlatmadım bana diyorum hangi olay benim haberim yok diyor. Bugün eltimlerle dışarı Çıktıkta onlara baktım maşallah ne güzel sohbet ediyorlar. Kaynım onu insan yerine koyup bir şeyler anlatıyor ya kadının suratına bakarken sevdiği o kadar belliki bide kendi eşime baktım ama sadece baktım o hiç konuşmuyor sohbet sıfır. Sadece beni aşağılayıcı bakış, bir şey söylüyorum galga geçerek konuşma. Beni hiç ciddiye slmıyo çok mutusuz ve umutsuzum. B