Bugün bir post açmıştım Kayınvalidem kızımı kardeşinin yanına cezaevine görüşe götürmek istiyor diye Kayınvalidem bugün sordu yine görüşe götürelim mi diye ben de gitmesin dedim babası yok dedim bende gidemem hamileyim ki istemiyorum gitmesini ama böyle yüzüne bakamadım kırmamak için Kaynım var 20 yaşında bana öyle bir bakışı vardı ki niye soruyorsun sen buna minnet eder gibi der gibiydi nefret ediyorum onun pis bakışlarından Bir de ben bunların dedelerinden hiç hoşlanmıyorum kayınvalidem hep över babam şöyle babam böyle Sana göre öyle Olabilir Herkes sevmek zorunda değil adam beni hep görümcemle kıyaslar kız bir naneye dokunmaz bir iş yapmaz Ben de elimden geleni yaparım adam bana hep laf sokmaya çalışır Ben de sevmem Tabii ki Neyse bu dedeleri bir gün telefonla konuşuyordu Ben de o an bir şey sormaya çalıştım fark etmeden kaynımın bana öyle bir bakışı var ki dövecekmiş gibi tabii eşim farkında değil görümcem de aynı yanlışlıkla yemek yerken kendi önümdeki yoğurdun kenarını batırdım bana öyle bir pis bakışı vardı ki anlatamam Neden böyle küçük kardeşler büyükleri sindirmeye çalışır eşime öyle bir pıstırmışlar ki Onların yaptığı her şeye gülüp geçiyor Hatta korkuyor diyebilirim Kavga çıkmasın diye Neden böyle ya neden ben zerre yorum yapmam hayatlarına oturuşlarına kalkışlarına bunlar bu gururu haddi nereden buluyorlar