Kızlar oğlum haftaya 11 aylık olcak, doğduğundan beri bana aşırı bağımlı, kime söylesem benimki de öyle diyo ama bakıyorum izliyorum asla öyle değiller. Evde zaten iş yemek falan bunları yapamıyorum onu geçtim, oyun oynarken bile tek eli benim üstümde olsun istiyo, aynı oda dışına asla çıkamıyorum çünkü morarana kadar ağlıyo susmuyo, babasinda bile asla durmuyo, babası ne zorluklarla oyun oynatmaya çalışıyo, ben gizli gizli tuvalete kaçıyorum, sonra sesimi duyarsa kıyamet kopuyo illa benim kucağımda olcak. Artık TV falan açıyorum iki dk ona dalsın ben tuvalete gideyim diye ama izlemiyo ben yanında değilsem. Artık iyice dozaj arttırdı bana baktığında ben ona bakmıyosam göz göze gelmezsek yine ağlıyo. Yani ağlasın ağlasın susar diyorum asla susmuyo nefesi falan kesiliyo mosmor oluyo dudakları, o kadar zor durumdayim ki anlatamam. Bide ben bu durumdayken etrafımdakiler bizimki de öyle geçer diyo iyice sinirleniyorum çünkü bizimki de öyle diyenlerin bebeğini görüyorum gayet kendi başına takılıyolar yaaaa. Gerçekten benim gibi olan var mı çözüm bulan var mı :(((