Bnm bebeğim covid olmuştu. Kaynanam da covid mis. Evlerimiz ayri. Kayınpeder ve kayinlar hasta olmasın diye bize geldi karantina süresine. Neyse o geldi ikinci gün ben ve üç yaşında ki kızım da çok kötü covid olduk oluyoruz resmen. Eşime ilk gün eve gelme babanlarda kal sana bulasmasin dedim. İkinci gün beni aradı sesim kötü olunca noldu sende mi hastasin dedi. Evet çok kötüyüm dedim. Eşimde sen diye diye kendini hasta ettin. İnsan hastayım diye diye kendini kanser bile eder dedi. Tam dedim kapattım teli. Akşam geldi yemeğini yedi yattı. Sabah ateşler içinde kıvranıyor. İnanın hiç acimadim. Ben daha iyim geçti sayılır ağrım sizim yok. Annesi zaten beni uyu****ti. Elleriyle çorba iciriyo peşinde dolaniyo. Adam beni cagiriyo o kosuyo ne oldu ne lazım diyo iyice sinir oldum. Ama eşime iyi oldu dedim keşke daha kötu olsa dedim inannin. Bana sen psikolojik olarak hastasin biseyin yok yalan dedi. Şimdi ayağı kalkacak halı yok. Bide diyo ne pis hastalık. Dedim psikolojik tır gecer diye.