Ben düğüne  5 ay kalan  babamı kaybettim ... dedemler düğünümü ertelemek istemedi babanın  koyduğu  tarih olsun dedi.. kapalı  biriyim kuran ı kerimli düğün  isterdim hep ama kınam da hevesim çok  vardı .. tabi babasız kalınca   kınamı da okumalı yapmak istedim ama ne düğün  alisverisimden anladim ne düğünüm hala babasisligima ağlarım  düğün  fotografina baktıkça  babam gelir aklıma  ambulansa binmeden onceki son bakışı  ... her ambulans gördüğümde  ic cekerim ne bir çocuğunun  düğününü  görmek  nasip oldu nede torun ... kızım  ile mezerina gideriz  mezarlıktan  çıkarken  kızım  dede dedi el salladı  daha 1 yaşındaydı   o günden  sonra daha da icime oturdu hep düşünürüm  acaba babami mı görüyor  diye ....  kendi düğünüm de benim için  cenaze gibiydi...  hep icimde ulte kalacak babasiz evlenmek  ... sizin de varmı hatırladıkça  ağladığınız  ukteleriniz