17 de nisanlndim 18 de evlendim o kadar pişmanım ki anlatamam ,kendisi şu an 31 yaşında ama hiç sorumluluk sahibi değil evini karısını çocuğunu hiç bilmez ,2 gün önce tartıştık ilk dedim ki annengilde olduğu kadar burda mutlu değilsin konusmuyosun hep uykun geliyo telefindasin ,hiç yüzüme baksın gelmiyo dedim ,evet aynen öyle annemin evinde daha mutluyum dedi ,sonra ,ben evliliği görev olarak görüyorum böyle böyle olecez benden bişey bekleme ,ilgi sevgi konuşma bekleme beni böyle kabul ediyorsan et etmiyosan yol orda dedi ,istemiyorum inan hiç istemiyorum ama iki ucu b*klu değnek onum de b*k sonumda çok daraliyorum nefes alamıyorum ah cahil kafam şimdi 23 yaşındayım ama inan bu evlenduginden beri yasaiklarim çok ağır ,çok yoruldum ,inan dayanacak gücüm kalmadı boşanmak istiyorum ama yapamıyorum ,beni hiç sevmiyo ,benle konuşmak vakit geçirmek itsmiyo ,işi dusunce yanıma geliyo işi bitince kıçını dönük yatiyo inan o kadar yorgunum ki anlatamam ,önce çok severdi iki dk yanindayken opmesem kızardı şimdi bir senedir ne öper ne öperim bitti ama zor ayakta duruyo evliliğimiz hayırlısi Allah'ım hakkında hayırlısı versin insallah,ölsem en kafam rahat edecek ama arkamda yavrum var hayirliai