Az önce paylaştım bu soruyu ama kapandı. Tekrar paylaşıyorum. Cevap verenleriniz için teşekkür ederim 
Geçen hafta cuma günü kürtaj oldum. Bebeğimin kalbi atmadığı için aldılar. Daha öncede 29 haftalıkken erken doğum yapıp bebegimi kaybettim. Çocukları çok seviyorum. Benimde bir bebeğim olsun bu koca evin içinde bir ses olsun umut olsun bana istiyorum. Eşim anlayışlı bu konuda beni darlamiyor sabırlı olmamız gerektiğini söylüyor. Ama gel ki ben bu konuda onun kadar sabırlı olamıyorum. Benden sonra evlenen arkadaşlarım bebeklerini doğurdu. Eltilerimin bebekleri var. Birinin bu konuda canımı bilerek yakmak istediğini düşünmeye başladım artık. Beni gördüğü zaman bebeğini kucağına alıyor öpüyor sevesi tutuyor. Kurban olurum sana iyi ki dogurmusum falan. Benim yaşadıklarımı da biliyor. Benim yanımda yapma bari. Hassas konum. Tüm davranışları yorumlamaya başlıyorum böyle olunca. Bu arada 1 buçuk senedir evliyiz. Çok üzülüyorum çok takıyorum bu konuyu. Biraz uzun oldu ama kusura bakmayın
