Benim de ilk doğumum oldu bir hafta önce, nasıl heyecanlıydim anlatamam, oda suslemesine kadar yaptık, bebeğimin kıyafetiyle eşimin kıyafeti aynı renk, tişörtü evde unutmuşum kardeşimi gönderdim getirdi. Heyecanımı anlatmam mümkün değildi. Fakat bebeğimi kucağıma bile alamadım yoğun bakimda kuvezde, her şeyi söktürdüm hiç kimseyi görmek istemiyorum, kimseyle telefon dahil iletişim kurmuyorum. Gece gündüz yaptığım tek şey ağlamak. Her gün süt sağıp götürüyoruz göremeyecegimi bile bile o kapıya gidiyorum.