Annem babam iki çocukla kalacaklarmış, akıllarındaki oydu, annem kadın hastalıklarından bir tedavi görürken kardeşime hamile kaldı, ben hep abimle ben birlikte büyüdük, birde kardeşime kız kardeş olsun istedik( babam ve ben) annemle abim oralı olmadı. (Kardeşim 16 yaşındaydı,) abim 26 yaşındayken trafik kazasında hayatını kaybetti. Kardeşim büyük bir depresyona girmişti. Annem babam ruh gibiydi.( Bense 19 yaşında evlendim 6 ay sonra ayrılıp babamın evine geldim, 2 aylık hamileydim babamın kapısına geldiğimde, çoklarına göre bebeği aldırıp, evliliği bitirmem gerekiyordu. 7 ay hamile 6 ay çocuk büyüttüm, babası adı geldi, ben annemlerde yiyip içiyorum,( sigorta, çalışma vs.yok) çatı katında kalıyoruz.) Abim vefat ettiğinde kızım 3,5 yaşındaydı, yani annemden istediğim kız kardeşi ben evlenip ayrılıp doğurmuştum. Kızım bizim yaşama sebebimiz oldu. Bunca yıl kızıma adı babası olanın hiç bir şeyi geçmedi, 10 yıldır görüşmüyor. Rızgı veren Allah. İnanın çevremin gıbtayla baktığı özendiği bir kız çocuğu yetiştirdim, 18 yıl sonra yeniden evlendim, şimdi kızıma kardeş geliyor, 25. Haftada hamileyim, onun sesini duyunca nasıl tepkiler veriyor. Biraz fazla uzun oldu. Hakkınızı helal edin. Sonra siz karar verin. Tek çocuk mu? Daha fazla mı?