Canım şu an onun durumu evine kuma gelen kadın gibi. İstediğin kadar kardeşini seviyor de evet gerçekten seviyor da olabilir ama bir yandan da deli gibi kıskanıyor emin ol. Hele ki şimdiye kadar sevgimizi ilgimizi eksik etmedik diyorsun şu anda ona kızılıyor inatlaşmalarına tahammül edilemiyor ve bunların sorumlusu olarak bebeği görüyor içten içe daha da bileniyor. Benim bebeğim doğduğunda kızım 3,5 yaşındaydı ilk aylar ben de çok çok çok zorlandım. Ve maalesef büyük hatalar yaptım kızıma çok kızdım. Sonra oturur ona böyle davrandığım için ağlardım. Senin şu an yapacağın tek şey önce sen sakin ve sonsuz sabırlı olacaksın. Kızına asla kızmayacaksın kesinlikle inatlaşmayacaksın çocukla inatlaşmanın galibi hiçbir zaman anne olamaz. Ancak dediğin gibi zorla istediğini yaptırırsın vicdan azabı da yanına kar kalır. Bir psikolog çocuklara yaptırmak istediğiniz her şeyi oyunla yaptırabilirsiniz demişti bu taktik benim hayatımı değiştirdi. Ondan istediğim her şeyi oyuna çevirdim. Yine bir yerde de kardeş kıskançlığını önlemek için ben dilini kullanın diyordu, yani kardeşin uyuyor sessiz ol değil kardeşini uyutacağım bana biraz izin verir misin. Yani sorumluluğu üstünüze alın ki kardeşini kıskanmasın deniyordu. Bu iki taktik bizim sorunları büyük oranda çözdü çok şükür Allah sana da kolaylıklar versin ama kızının da durumu hiç kolay değil bunu da aklından çıkarma canım.