Arkadaşlar merhaba,
Ben evlenene kadar ailem beni sürekli evlen, evde kaldin diye sıkıştırıyorlardı. 23 yaşinda nişanlanip, evlendim. Nişanliyken de babam "tatlı gel kızım sürekli gelip gitme" diye nasihat ediyordu. Ama evlendigimden beri sürekli zirt birt onlara gitmemi istiyorlar ya da onlar geliyorlar. Haftada 3-4 gün görüşüyoruz, her gün görüntülü de görüşüyoruz. 27 yaşindayim şu an, bir çocuğum var 2 yaşinda. Sali günü oradaydim, normalde bugün de gidecektim ama telefon açtim sabah anneme biraz kafa dinlemek istediğimi gelemeyecegimi söyledim. Babam aradi " sen gelmiyorsun madem biz gelicez, cay koy yarim saate oradayiz" diye emrivaki yapti. Hep böyle der zaten, hiç müsait misin diye sormazlar. Tabi ki onlar annem babam gelsinler de yani biraz halden de anlasinlar istiyorum, sıkılıyorum ya. Evlendim artık bazı özel sınırlar olsun. Haftada bir filan gidince hemen laf ediyorlar ne zamandır yoksun diye. Ne yapicagimi şaşirdim, onlari kirmadan nasil ifade edebilirim bu durumu? Yol gösterin lütfen.
Edit: Ay arkadaşlar bilerek üstte bahsetmedim de toksik pozitifler var aramizda malesef mecburen güncellemek zorunda kaldim. Benim ailemle evlenene kadar normal bir ilişkim yoktu, travmatik bir çocukluk geçirdim. Evlenene kadar şiddet gördüm, hakaret yedim. Egitim hakkimi elimden aldilar, zorla kuran kursuna gönderdiler zorla kapattirdilar başimi. Hafiz olmam ićin senelerce baski yaptilar, ben istemiyorum deyince tekme tokat dövdüler senelerce. Daha neler neler..ve malesef evime de karişiyorlar, çocugumdan sosyal medyama kadar. İlla detay mi vermem gerekiyordu anlamadim yani. Ve bunlar olmasaydi da bile her şeyin normali olur değil mi? Bayiliyor bazilari duyar kasmaya şaka gibi.