Sabah eşimle nereye gidelim diye konuşuyorduk, yalnız çıkmak istiyorum dedi ben de kızdım bizi de çıkar zaten tüm hafta evdeyiz diye. Tam üzerine annem aradı, nasılsınız napıyorsunuz derken eşim birden seslendi anneme kızın bana darılıyor falan diye durumu anlattı. Annem de sağolsun her zamanki gibi çocuk bütün hafta çalışıyor bir gün de gezsin nefes alsın evde seninle mi oturacak vs dedi sinirlendim bıraktım telefonu çıktım kendileri konuştular. O da tabi annemden yüz buldu kalktı giyindi gitti sabahtan beri ortada yok. Ben insan değil miyim benim de hakkım değil mi nefes almak ben de tüm hafta evde bir çocuğa bir işlere koşuyorum üstüne beyefendiyle de ilgileniyorum işten gelince ama bana yazık değil. Hala çok sinirliyim anneme çok kırıldım.