Akşam yemek yedikten sonra o anda eşimde çocuğu tutuyordu hadi hadi demeye başladı ben mutfağı toplarken. Sonra çocuğu aldım salona geçtin ana kucağında çocuğu uyuttum falan otururken kayınpederim geldi neymiş tezgah kötü haldeymiş o bile utanmış. Eşim hemen mesaj atmaya başladı kalk temizle diye. Sonra kaynanam kalktı eşimde tepeme dikildi kalk dedi o anda da kızım korkup uyandı bende sinirlendim "elimin tersindesin" dedim. Tamam doğru olmaya bilir ama çocuk onun bağırmaları yüzünden korkup atıyor, birde bugün hep mızmızdı zaten zor uyuyup böyle uyanınca sinirlendim. Zaten sonrası felaket. Eşimin ilk işi beni engellemek oldu. Dediğim doğru değil ama evlilik iki tarafında birbirine kızabilmesi değil mi? Ben bunu dedim diye demediğini bırakmadı. Üstüne yeminler etti bir daha seninle yatmayacam diye. Eşime aşık olarak evlendim ama sanki evlenince büyü bozuldu. Hep kavga dövüş. Kızıma kıyamıyorum boşanmak konusunda. Fevri karar vermek istemiyorum. Ama biliyorum bu kavga günlerce sürecek sonra ben yalvar yakar olduktan sonra affedecek. Cidden artık sadece mutsuzluk hissediyorum