Kendisi torununa bakıyor ama yaşlı değil. Bikac kere geldi torunuyla arada birde biseye ihtiyacı olunca gelir veririm gider. Ben hiç çıkmam zaten pek vaktinde olmuyor. Evden çalışıyorm. Geçen geldiler oturduk kahve falan yaptım içtik iyi hoş torunu için burda az dursun da ben işimi yapıp geleyim dedi bende tamam dedim. Gitti gelmek bilmez bı turlu. Bı baktım ki çocuk hasta aksiriyor tiksiriyor burnu akıyor eyvah dedim kesin hasta olcak benim ki çünkü bağışıklığı çok düşük hemen kapar nitekim de dediğim gibi oldu ertesi gün çocuk ateşlendi. Çok sinir oldum bukadar düşüncesiz davranmasına. Neyse bugün kapı caliyo bakıyorum kimse yok ama tekmeleniyo kapıyo bı baktım torunu ben geldim falan diyo annane nerde deidm ben geldim falan diyo hala çocuk sesleniyorum falan binada cevap yok koskoca merdivenlerden o çocuğun tek inme şansı 0 dik dik merdivenler. Büyük ihtimal bırakıp yukarı çıkmış. En son ses verdi işte kendi kaçtı dışarı çıkacaktık biz falan diye. Çocuk hiç de dışarı çıkacak gibi değildi. İndi aşağı sürat beş karış yüzüme bile bakmıyor bı tripli. Dedim kusura bakma geçen hastaymis getirmissin 1 haftadır çocuk yatiyo ateşler iicinde. Nolcak bizimki de hala hasta diyo. Rahatlık seviyesine bakar mısınız. Valla kimseye iyi niyet güler yüz göstermeye gelmiyo ben o çocuğu içeri alsam eminim ki gelip almayack benim başıma bırakıp gidecekti. Sonra ki sürat asmawinada ayrı sinir oldum sanki bakmak zorundayım. Bütün gün aklıma geldikçe sinirim bozuldu kadının tavrına