Hastaneye gittik bizimle birlikte bir kadın birde çocuk çıktı çıkarkende çocuk aşırı huysuzluk yapıyordu seni markete goturcem dediği halde çocuk çığlık çığlığa ağlıyor asla dinlemiyor kendi sesinden annesinin dediklerini duymuyor kadın gayette sabırlı güzel dille anlatıyor elini tutuyor kucağına alıyor öptü annecim tamam arabamıa binelim gidelim markete dediği halde ama yok yani benim oğlumda dışarıda bazen böyle inatla dinlemeyip ağlıyor sonra çocuk hala annesinin dediklerini duymadan ağlamaya devam ediyor hemen arkasındayiz bizde kadın biraz sinirlenp kolundan tutup kendine çekti otoparka doğru gittiğimiz için sürekli araçlar gelip gidiyor çocugu cekmese vuracaklr neyse yanımızdan iki kadın geldi çocuğa annesi sakin sakin anlat sarıl işte sakinleştirmeye çalış böyle olmaz diyor oysa kadıni görmediler bile diyeceğim o ki sen öncesini görmeden yargılyosun her çocuk aynı değil dışarıda olunca insan ekstra bunalıp strese giriyor ver her çocuk herkesin çocuğu gibi laf dinlemez benim oğlumda öyle meslea asla mont ayakkabi vs. Zorla iki saat hazırlanmadan önce ikna etmeye başlıyorum birde hazırlandıktan sonra kapının önünde o ayakkabi ve mont giymek için kafayı yiyorum