Ben güçlü olmak zorundaydım çok yeni hamileydim ve 37 kiloyla hamile kaldım zayıflıktan düşük riskim vardı annemler yogumbakim sürecini faan bana hiç duyurmadilar zaten eşim de biliyomus bana bişey söylemediler tesadüfen öğrendim nasıl olduğunu da hiç hatırlamıyorum ki ananem çok güçlü kuvvetli bi kadindi ben çıkar diye düşündüm ama öyle olmadı malesef kaybettik annem koydeydi o zaman babanem bize gelmiş babam ve kardeşlerime bakiyomus bizde gitmiştik bi annem kardeşimi aradı benim orda olduğunu bilmiyodu oye ogrendim eşim babam kardeşlerim ağlamayın diye üzülmeyin diye gözümün içine baktılar biz eve döndük babamlar köye gitti tam da pandemi dönemiydi eve geldim düşündüm annanemi çok severdim rabbim sevdin ki yanına aldın belkide özlediğin için dedim ananemde bebeğimde sana emanet dedim bi damla göz yaşı akitamadim çok zor içimde dolu