Çalıştıgım hastanede ablam dogum yapmaya geldi, dogumda yanındaydım hersey cok guzeldi dogdu odaya geçtik, emzirdi bebegi, ben altını falan değiştim
, sabaha dogru bebegin kalbi yavaşlamaya başladı, bebek yogun bakımda çalıştıgım icin her seyi bilmek oyle zordu ki iliklerime kadar çaresizliği hissettim, bi yanda ablam bi yanda bebek bir yanda annem eniştem çaresiz gözler cok zordu cokk, bebegimızi kaybettik o gun, acılar içinde evimize gittik ordan cenazeye gittik, en acısı da ablam biz bebekle yogun bakımda ugraşırken süt sagmış hiç kaybedecegini düşünmemiş , onları da yanımıza aldık mezara döktük, acıyı travmayı atlatmak cok zor oldu Hala etkisi devam ediyor.. pamuğum benim öyle guzeldi ki ..