Allahın izni ile başlıcam. Ben şöyle düşünüyorum. Sabah kalkamasam öğlen kılamasam bile sonrası farzlarını kılsam dahi yeter. Öyle bir şeytanın bacağını kırıp. Sonra vakitliceye halllolur inşallah. Yoksa böyle ilk alışmada vakiti kaçırdım. Şurdaydım burdaydım vs oluyor. Ezanda mı ki kulağım duymuyorum. Ama bir yerden başlarsam illaki duyacağım. Göreceğim rahatlayacağım. Abdestliyken bir sayfada Kuran okusam. İnşallah bu şekilde başlayacağım. Regl bitmesini bekliyorum. Yoksa bahanelerin ardına sığınırsam zaman su gibi geçiyor. Evet yorucu hayatımız var herkesin gibi monoton değil. Koşturmadan farz olan ibadete zaman kuramamak belki işlerimizi daha zorluyordur.