Bende çalışan bir anneyim. Tercümanım. Benim evim de yol geçen hanı gibi. Buradan geçen evimin ziline bir kere basmadan ilerlemiyor. Nadir gelen biriyse başımla beraber ağırlıyorum ancak hergün gelen kişiye kapıyı açmıyorum. Sorduklarında da diyorum ki evde değildim, evin lambasını da hırsız gelmesin diye açık bıraktım. Bir daha gelmeden haber verirseniz böyle mahcup olmam size diyorum. Aradıklarında da ben şuradayım diyorum. Hergün ya da en az haftanın 5 günü kapımı çalanlara böyle davranıyorum. Habersiz gelenlere hele hiç kapıyı açmıyorum. Çalışan ve bebekli bir annenin evi her zaman toplu olmaz ki çalışmayan bir anne bile bazen yetişemiyor evine ve bebeğine. Yorgun argın eve geliyoruz onda da milleti ağırlayamayız. Bir bebeğimiz var ilgiye muhtaç. Açma kapıyı, evde yoktum de. Önceden ararlarsa da annemdeyiz de, annene git.